روانپزشک ها معمولادر دوران دبیرستان در رشته تجربی تحصیل کرده اند، سپس پزشکی عمومی خوانده اند و بعد هم تخصص خود را در حوزه روانپزشکی گرفته اند. تخصص اصلی روان پزشکان در فرایند درمان، تجویز داروهای اعصاب و روان است. رویکرد روانپزشک ها نسبت به مشکلات حوزه روانی، بر اختلالات کارکردی یا آناتومیک مغز متمرکز است و به همین دلیل راههای درمانی آنها نیز دارو-محور است
روانشناس ها در دبیرستان ممکن است در هر یک از سه رشته علوم انسانی، علوم تجربی یا حتی علوم ریاضی تحصیل کرده باشند. تحصیلات دانشگاهی را در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در گرایش های مختلفی از جمله روانشناسی عمومی، روانشناسی بالینی، روانشناسی سلامت و … گذرانده اند. اما همه روانشناس ها به عنوان درمانگر کار نمی کنند و حوزه های شغلی غیر درمانی نیز ممکن است داشته باشند. در حوزه روان درمانی، رویکرد روانشناس ها نسبت به انسانها و مشکلات روانی آنها بیشتر بر ذهن، رفتار و احساسات متمرکز است و در نتیجه راههای درمانی آنها نیز متمرکز بر تکنیک هایی برای ایجاد تغییر در حوزه های مشکل زاست. روانشناس ها دارو تجویز نمی کنند.